Terapia ręki jest specjalistyczną formą rehabilitacji skierowaną na poprawę funkcji ręki, palców, nadgarstka i przedramienia. 

Polega na indywidualnie dobranych i skoordynowanych ćwiczeniach, które umożliwiają usprawnienie mechanizmów odpowiedzialnych za kontrolowanie ruchów kończyny górnej. Skierowana jest głównie do dzieci, ale też do osób dorosłych, które utraciły sprawność. Jej celem jest przede wszystkim wsparcie motoryki dużej i małej, poprawa koordynacji wzrokowo-ruchowej, zwiększenie zdolności manipulacyjnych dłoni oraz stabilizacja mięśni ręki i obręczy barkowej. 

Krotko mówiąc, celem terapii ręki jest przywrócenie sprawności, zwiększenie siły, elastyczności i koordynacji ręki, a także poprawa zdolności wykonywania codziennych czynności.

Terapia ręki - kiedy udać się do specjalisty ?

Wskazania do terapii ręki:

• zaburzenia sprawności grafomotorycznej  – dziecko nie lubi lub nie umie wycinać, rysować, malować, ma niedokładne i niestaranne pismo, każda nowa forma zajęć z wykorzystaniem umiejętności rąk nie sprawia dziecku przyjemności,  
  • trudności w trzymaniu kredek czy ołówka, przedmioty wypadają z dłoni lub przebijają kartkę pod ich naciskiem, 
  • nieadekwatne dostosowanie siły i szybkości ruchów do wykonywanej czynności,  
  • nieprawidłowa postawa ciała, 
  • problemy z koordynacją pracy obu rąk, 
  • problemy z nauką samoobsługi, jak ubieranie się, zapinanie guzików, 
  • trudności z koncentracją, 
  • trudności w planowaniu ruchowym, 
  • niechęć do dotykania różnych faktur, 
  • zaburzenia koordynacji oko–ręka, 
  • zbyt wolne lub zbyt szybkie tempo wykonywania różnych czynności manualnych, co prowadzi do niestaranności, 
  • zaburzenia napięcia mięśniowego w obrębie obręczy barkowej lub całego ciała (wzmożone bądź obniżone napięcie mięśniowe). 

Ważne jest, aby terapia była prowadzona pod nadzorem wykwalifikowanego terapeuty ręki. Pacjenci są zazwyczaj zachęcani do kontynuowania ćwiczeń w domu, aby osiągnąć optymalne rezultaty. Terapia ręki ma na celu nie tylko przywrócenie funkcji fizycznych, ale także poprawę jakości życia pacjentów poprzez umożliwienie im samodzielności w codziennych czynnościach.